Na de inhuldiging, in 1932, ondergaat de villa grote aanpassingen.
Als ze tijdens de Tweede Wereldoorlog bezet wordt, maken de Duitsers er een kazerne van. Nadat ze terug in handen gekomen is van de familie Cavrois, voert de architect Pierre Barbe op verzoek van de eigenaar grote verbouwingen uit, en wordt de woning opgedeeld in appartementen voor zijn zonen.
In de tijd dat de villa verlaten is, tussen 1987 en 2001, raakt deze in verval. Krakers nemen er hun intrek, vandalen houden lelijk huis en kostbare materialen worden geroofd: marmer wordt losgetrokken, de vloer wordt opgestookt, de elektrische kokers roesten en het metselwerk brokkelt af. Er groeien zelfs bomen op de eretrap!
In 2001 kan de staat de villa verwerven en worden de restauratiewerken aangevat. Een zorgvuldige verbouwing van meer dan tien jaar, ondersteund door historisch onderzoek, en mogelijk gemaakt dankzij de knowhow van zeer gekwalificeerde ambachtlieden, heeft de villa in haar oorspronkelijke staat kunnen herstellen.
Op de verdieping werd de kamer van de jongens in vervallen staat bewaard, als getuige van het tumultueuze verleden van dit historische monument.
Er werd een grondig onderzoek gedaan naar de vroegere indeling en de oorspronkelijke volumes die gedeeltelijk verdwenen waren na de Duitse bezetting en de daaropvolgende werken van Paul Barbe.
Het decor dat Mallet-Stevens ontwierp, was ontdaan van versiering, maar maakte gebruik van materialen van eerste keuze, waarvan de luxe en het zorgvuldige gebruik de welvaart van het gezin illustreerden. Door de plunderingen in de villa, in de jaren 1990, ging het grootste deel van deze marmeren bekleding verloren. In het kader van de restauratie vond een grondig onderzoek plaats om deze marmerplaten, van uiteenlopende herkomst, zo getrouw mogelijk te reconstrueren (wit marmer van Italië, zwart marmer van België, geel marmer van Zweden).
Bij de restauratie werden sporen van oude verf aangetroffen. De polychromie waarop ze wijzen, kon niet vermoed worden aan de hand van de bewaarde zwart-wit foto's. De hal-salon was groen geschilderd, in tinten die het park en de Oostenrijkse esthetiek weerspiegelen. In de kamer van de jongens, op de gelijkvloerse verdieping, getuigen hevigere kleuren van de invloed die de Nederlandse avant-garde groep De Stijl uitoefende op Mallet-Stevens.
Het parket van de villa bestaat uit houtblokjes van diverse houtsoorten, vastgezet met cement op basis van magnesium wat voor een grote stevigheid zorgt. Hoewel de vloeren erg beschadigd waren, konden de overblijvende elementen voor 90 % gerestaureerd en gered worden. De restauratie werd uitgevoerd door het
Om de rijkdom en de diversiteit van de gebruikte materialen te illustreren, werd in de wijnkelder een materialenbibliotheek ingericht, waar de oorspronkelijke materialen te zien zijn, naast deze die identiek nagemaakt werden voor de restauratie.
Mallet-Stevens heeft bijna al het meubilair voor de villa Cavrois ontworpen en paste daarbij de vormen en de materialen aan de functie en het decor van elk vertrek aan. Dit meubilair raakte verspreid tijdens een veiling in 1987, kort na het overlijden van mevrouw Cavrois.
Een deel van de villa werd opnieuw bemeubeld op basis van archiefdocumenten en met name foto's die dateren van 1932, waarvan we hun oorspronkelijke schikking kunnen afleiden. De meubels van het boudoir, de eetkamer van de kinderen, de fauteuils van de kamer van de ouders, drie wandarmaturen in de vestibule, het hermelijnbeeld van de broers Martel konden teruggekocht worden op de kunstmarkt, terwijl andere stukken geschonken werden aan het CMN.
Het geïntegreerde meubilair wordt minutieus gerestaureerd door gespecialiseerde ambachtslieden.
.
.
> Geschiedenis van de Villa Cavrois
> Lezen meer ovre het park, De eetkamer van de ouders of de keuken cuisine
> Bezoek de villa Cavrois